Wie is Rob?

Mijn naam is Rob in het Veld - Loeffen, ik ben 54, getrouwd met Ariëtte. Wij wonen in Montsegur. We hebben 2 meiden van 26 en 24 die in Nederland wonen.

Ik ben opgegroeid in Zuid Limburg in een liefdevol gezin. Daar ging ik naar de basisschool en de middelbare school. Ik had een fijne jeugd, veel vriendjes en mijn band met mijn ouders en 2 zussen was fijn. Later kwam ik tot het besef dat veel van mijn keuzes toen toch vooral de keuzes van mijn ouders waren en er veel verwachtingen waren. Zo ook het studeren aan de universiteit. Ik verhuisde naar Eindhoven om daar op de TU Technische Bedrijfskunde te studeren. Na een uitbundige studententijd rolde ik in een baan in de IT consultancy. Het was de eerste advertentie van een baan die ik zag en ik werd aangenomen; ik had eigenlijk geen idee wat het inhield. Ik maakte lange dagen, had een mooie auto en een riant salaris en daardoor kon ik vrijwel alles doen wat ik wilde. Het werk vond ik leuk; ik deed leuke projecten in het binnen- en buitenland. Maar ergens knaagde er iets dat ik iets anders wilde. Ik ging naast mijn baan parttime lesgeven op het HBO maar ook dat was niet wat ik echt wilde.

In 2016 besloot ik de Santiago de Compostela te lopen als remedie tegen mijn burnout. Ik liep in 1 maand 800 kilometer en ik merkte hoe fijn het was om continu in de mooie natuur rond te lopen. Mijn hoofd en mijn wereld vertraagden en ik kwam meer in contact met mezelf. Vanaf dat moment ontstond het idee en de wens om 'iets' te gaan doen met wandelen. Maar ook toen bleef het nog vooral een idee.

Ik ging in die tijd ook vaak mee met mijn vrouw naar allerlei bijeenkomsten op het gebied van bewustzijnsvergroting en persoonlijke ontwikkeling. Meestal waren de mannen daar in een overweldigende minderheid. Gesprekken over deze onderwerpen had ik dan ook vooral met vrouwen. Voornamelijk met mijn vrouw Ariëtte. Door mijn eigen ontwikkeling kwam de verbinding met mijn bestaande mannelijke vrienden onder druk te staan; ik miste daar de ruimte om die zaken te bespreken die mij bezig hielden. Een gevoel van eenzaamheid ontstond. Ik miste het contact met gelijkgestemde mannen.

Vaak werd op die bijeenkomsten de nadruk gelegd op 'the divine feminine'. Laat duidelijk zijn dat me dat veel gebracht heeft en in onze huidige tijd van het patriarchaat is de ontwikkeling van de vrouwelijke kwaliteiten ook zeer gewenst. Maar ergens voelde ik diep van binnen dat de ontwikkeling van mijn mannelijke energie hierdoor onderbelicht bleef. Niet de mannelijke energie zoals ik die lange tijd had belichaamd, maar een mannelijke energie die zowel de kracht als het gevoel combineerde. 

Dat veranderde toen ik zelf in aanraking kwam met mannenwerk. Vanaf dat moment voelde ik de kracht van de verbinding tussen mannen onderling. Het mogen delen van al je kwetsbaarheden met je broeders. Het mogen delen van de tranen van verdriet, de stemmen van twijfel en onzekerheid, de diepliggende overtuigingen vanuit je jeugd. Mannen die luisteren, die een veilige ruimte bieden om dat er te laten zijn. Geen oplossingen nodig. Geen schampere lachjes, macho gedrag, ontkennen van de aanwezige gevoelens of weg relativeren van wat gevoeld wordt.

Ik voelde dat dat hetgeen was wat ik wilde combineren: het wandelen en het verbinden met mannen op een plek waar veiligheid was om te delen wat er in ons omgaat. Ondertussen liep ik rond in Montsegur en deze magische omgeving is de ideale plek voor deze combinatie. En zo werd het idee 7 jaar later alsnog omgezet in werkelijkheid. 

En dus, mooie mannen, nodig ik jullie uit om naar Montsegur te komen en mee te doen aan 

Hartstochten - Mannen in Beweging.

7 dagen hiken - 7 dagen in verbinding